Wij Nederlanders

HET NATIONALISME IS GIF. WIJ ZIJN HET TEGENGIF. WEBSITE TEGEN HET NATIONALISME

Nationalisme in de mode

 

Make America great again
DONALD TRUMP

 

 

 

 

Wie de Haagse politiek nu maar eens een poosje links laat liggen en weer tijd heeft om een blik over de grens te werpen, ziet daar nog steeds dezelfde drie idioten aan de macht. Poetin in Rusland, Erdogan in Turkije en Trump in Amerika. Er zijn er meer, maar dit zijn misschien de ergste. Eén ding hebben ze gemeen: ze willen hun land weer groot maken. Of zoals Trump zegt: Make America Great Again. Het is dezelfde boodschap die Adolf Hitler in de jaren dertig in Duitsland uitdroeg toen ook hij een land – dat niet eens zijn land was, hij was Oostenrijker – weer groot wilde maken.

Heeft Amerika zo’n verleden? Nee. Amerika is nog steeds het machtigste land ter wereld.

Heeft Turkije zo’n verleden? Ja, maar dan moeten we ver terug, naar het einde van de Eerste Wereldoorlog, toen het grote Ottomaanse rijk ineenstortte.

Heeft Rusland zo’n verleden? Misschien.

Maar hoe je de vraag ook beantwoordt, je verzakt bij elke manoeuvre dieper in het drijfzand van het nationalisme. Wij. De grootste. Winnen. Ons land moet andere landen overheersen. Als mijn land groot en machtig is, ben ik het ook.

Het is een mannelijk, eng, Freudiaans te duiden gevoel dat iedereen van zichzelf kent. Wij, Nederlanders.

In de kiem oorlog

Het is goed om je eigen nationalisme (patriottisme of chauvinisme) onder ogen te zien om het te kunnen bestrijden. Want dat moet. Het nationalisme dient met wortel en tak te worden uitgeroeid. Hoe gevaarlijk het is, maken Poetin, Erdogan en Trump ons in deze tijd elke dag opnieuw duidelijk. Levensgevaarlijk. In de kiem is het oorlog. Wij, zij.

Het gekke is dat nationalisten zichzelf voor realisten houden, wat ze niet zijn, maar je kunt niet ontkennen dat het nationalisme bestaat. Niet in feitelijke zin, maar als sentiment, als mythe, als ideologie, als een verhaal dat velen geloven. Of sterker: een verhaal dat ze dwingt te doen alsof ze het geloven.

In die schijnwereld verschiet de ratio van kleur.  Alle nuance verdwijnt en alleen het rood van de dolle woede blijft over.

Je zou wensen dat politici de enge gevolgen van dit nationalisme hardhandig de kop indrukken, maar het tegendeel is het geval. Zo’n Buma en het Wilhelmus in de klas. De VVD met zijn  Opsteltens en Teevens en griezelige afsplitsers als Rita Verdonk (‘Trots op Nederland’) en Geert Wilders. De electorale paniek van de salonsocialist Lodewijk Asscher die ineens dat rare konijn van het progressieve patriottisme uit zijn hoge hoed toverde, waarmee hij zijn partij aan de rand van de afgrond bracht. De clown Baudet. Denk. Het nationalistische gedoe in voetbalstadions, dit weekend weer als Oranje van Bulgarije (‘die Bulgaren’) moet winnen, maar verliest. De farce van Willem en Maximá’s  Koningsdag. 

Zelfs in de economie klinken vreemde nationalistische geluiden nu Amerikanen Unilever en AkzoNobel willen overnemen. Het is van een ongehoorde hypocrisie en achterlijkheid.

Wereldburgers

Wij zijn wereldburgers. Of we willen of niet. We leven al eeuwen niet meer op de terp van onze voorouders. We gaan de hele wereld over en de hele wereld komt hier – in Amsterdam waar je als bewoner gek wordt van de toeristen. Dat veranderen we niet meer en hoeven we ook niet te veranderen, maar ermee leven is iets anders. Dat moet je willen en dat kost tijd. Veel tijd.

Het zou enigszins helpen als we begonnen het bespottelijke idee te laten varen dat zelfs sport nationalistisch georganiseerd moet worden. Het gaat niet om landen (of naties), het gaat om individuen. En om geld. Anders gezegd: bij het wereldkampioenschap schaatsen is Sven Kramer niet in de eerste plaats Nederlander – of Fries – maar schaatser (nee, geen boer). En miljonair.

Het zou mooi zijn als politici, bobo’s – en sportverslaggevers – dit de komende jaren zouden willen proberen te begrijpen. En áls ze het al begrijpen, Asscher, handel er dan naar…

23 MAART 2017
WKtS