Dagstukjes – 23
Verder – lees toch nooit de boeken,
Die ge kritizeren gaat,
Oordeel is zo’n bitter kwaad…
J.J.L.TEN KATE
Tien jaar geleden nam ik afscheid van de Volkskrant. Ik had 25 jaar recensies geschreven en er honderden, zo geen duizenden moeten lezen. Heel ongezond werk. Zelden bleek een recensent in staat te zijn een oordeel te formuleren waar je wat aan had. Lovende uitdrukkingen werden opvallend vaak ontleend aan het openbaar vervoer. ‘Dit boek leest als een trein.’
Toen ik deze uitspraak in 1983 voor de 999ste keer onder ogen kreeg, stelde ik een leesverbod in voor iedere overtreder. Vergeefs. Onder boekbesprekers is zelfs tegen de meest versleten ‘uien’ geen kruid gewassen. Dertig jaar later recenseert Hans Bouman in de Volkskrant de roman Ventoux van Bert Wagendorp. En hoe luidt zijn oordeel? Jawel, ‘het boek leest als een trein’, hoewel het, begrijp ik, over fietsen gaat, of eigenlijk over fietsende vrienden. In geen velden of wegen een trein te bekennen.
Ik schoot in de lach en zag – in dezelfde krant – de groot opgemaakt stukken over de Fyra, een trein die, althans in Nederland, helemaal nooit meer rijdt.
Ik vroeg me af of een intelligente journalist als Bert Wagendorp een dergelijk oordeel in zijn eigen krant op prijs zou stellen, maar vermoedelijk kan het hem geen bal kan schelen. Hij weet dat zo’n recensie er niet toe doet. Het stukje was, in dit geval, een min of meer verplichte voetnoot bij een groot en enigszins incestueus interview met zijn gewaardeerde collega Greta Riemersma.
Recensenten in dag- en weekblad maken alleen zichzelf nog maar belachelijk.
Plus hun krant.
LEES VERDER
WKtS
3 JUNI 3013