Verbeter Je Taal Nog Meer – 31
‘Zalig de armen van geest; want hun
behoort het rijk der hemelen.’
EVANGELIE VAN MATTEUS
ond christelijke feestdagen wordt consumeren een passie. De media wijzen je de weg naar meubelboulevards, shoppingmalls, tuincentra en wat niet al. Mijn brievenbus zit al dagen verstopt met reclamedrukwerk.
Wat hebben AH, de Blokker, de Gallengall en al die andere menslievende ketens mij te bieden? ‘Een beker to go’. ‘Zelf professionele koffie maken.’ ‘Liefde- en passiebroden.’
‘Een beker to go’. Zou iemand het ooit zeggen? Jij tegen je schoolgaande dochter: ‘Kind, vergeet je beker to go niet…’ Nee, maar vermoedelijk zijn er heel wat gekken die zo’n ding voor hun lieveling kopen.
Hoe meer ik zulk drukwerk lees des te sterker dringt zich aan me op dat de gebruikte woorden op geen enkele manier verband houden met de zintuiglijk waarneembare werkelijkheid.
Psychiaters noemen dat ‘waanzin’.
Het is deze waanzin die ons, juist rond christelijke feestdagen, tot handelen drijft, maar ook degenen die de meubelboulevard mijden, geen shoppingmall aandoen of het tuincentrum links laten liggen, krijgen hun portie waanzin te slikken. Vanaf het moment dat Nederland in de jaren zestig van de vorige eeuw meedogenloos geprofessionaliseerd werd, ondergaan alle taalgebruikers de taal van de reclame.
De proef van de pudding was voor mij een reportage in de NRC over ‘millennials’. Dat zijn jongelui die in pure luxe zijn opgegroeid en daarom niet weten wat ze met hun leven aan moeten.
In hun taal geven ze zich bloot. Tot en met misvormd, niet door de literatuur, maar door de reclame.
Ik vat het kort samen.
Zielig.
Namens de Gallengall zeg ik: ‘Jongens, wij helpen jullie graag bij het zoeken van de juiste paaswijn.’
LEES VERDER
13 APRIL 2017
WKtS
DE VOLKSKNAR