SCHWEINSTEIGER EN ZIJN KUNST
Dagstukjes – 48
eruggekeerd uit het besneeuwde hooggebergte in de verregende moerasdelta die Nederland is – om ook eens een cliché te gebruiken – zie ik een reusachtig betonnen voorwerp op mijn stoep.
Ik weet van de kunstexpositie ArtZuid die dit jaar door Rudy Fuchs en een van zijn ook al hoogbejaarde kunstvrinden wordt ingericht, maar ik schrik toch. Op de kunst van Fuchs voor mijn deur zit ik helemaal niet te wachten. Was hij niet de man die bij zijn vertrek als directeur van het Stedelijk dit heerlijke museum voor tien jaar op slot deed zodat een hele generatie – onder wie mijn eigen Nachwuchs – al die luisterrijke kunst in de Van Baerlestraat heeft gemist?
Ik heb geluk.
De bedenker van het betonnen objet d’art op mijn stoep blijkt toevallig zelf aanwezig: Rudy Schweinsteiger, een Duitser uit Bayern, die vijftig jaar geleden alweer als genie werd ontdekt en nota bene in het Stedelijk onder Fuchs ‘doorbrak’.
Less is more, zegt Schweinsteiger, die de wereldtaal van de kunsthistorici als geen ander kent en hij wijst zwijgend op het hoogtepunt in zijn oeuvre.
Kunst, ja, en wat voor kunst.
Alleen al die deftigheid uit ’t Gooi die de komende maanden met designbril op de neus voor mijn deur over kunst gaat staan kwekken – dat is minder.
Vrinden van Fuchs, ja, maar kerel wat doe je me nu weer aan?
LEES VERDER
WKtS
26 MEI 2015
