Lichtzwaarden

 

Dagstukjes – 190

 

Wellicht word ik woudreus,
en schud met de vuist naar
mijn vader die kromgroeit.
TH. SONTROP: DE EIKEL SPREEKT

 

ijn het domoren, de lui die tegenwoordig overal de dienst uitmaken? Of zijn het mannen – altijd mannen – die nooit volwassen zijn geworden omdat ze nooit hebben hoeven werken en te lang naar Amerikaanse kinderseries hebben kunnen kijken? Ze hebben ook nooit een oorlog meegemaakt.

Het is niet moeilijk een heel gezelschap van zulke hotemetoten samen te stellen. Donald Trump voorop, uiteraard, de oplichter, die op z’n achtste al een miljoen dollar van zijn vader kreeg, er verder een potje van maakte en ten slotte door een volkomen achterlijke aanhang nipt en onder verdachte omstandigheden tot president van de Verenigde Staten werd gekozen.

En wat dachten we van die Puigdemont, de ijdeltuit die bereid was een puinhoop van Spanje – en Europa – te maken als zíjn ster maar rees. Een slappeling die de sterke man speelt. In de NRC volkomen kritiekloos geïnterviewd.

Een even ernstig geval is de Brit Boris Johnson. Wat een pias, al heeft hij dan ook een goed boek over Churchill geschreven wat je een prestatie kunt noemen, zonder meer, maar die man paste dan ook in zijn straatje, bezeten als hij is van de gedachte dat Engeland weer de grootmacht moet worden die het lang geleden in zijn kring was, een land bestuurd door staatslieden en generaals die iedereen de baas waren, zelfs Hitler – boeven in de ogen van W.F.Hermans, die niets ontziend hele continenten aan zich onderwierpen. Britannia rules de waves…. Maar de ellende die ze alleen al in het Midden-Oosten veroorzaakt hebben, is ook vandaag de dag nog voelbaar. Zonder de Amerikanen hadden ze ons nooit kunnen bevrijden… En was er geen ‘Neurenberg’ geweest – het proces dat de Amerikaanse aanklager de Britten heeft moeten afdwingen…

Het werd me weer eens duidelijk hoe arrogant en machtsbelust deze Engelsen waren toen ik de bekroonde studie van Martin Bossenbroek over de Boerenoorlog in Zuid-Afrika las. Ik wist al dat de Britten daar het eerste concentratiekamp hadden ingericht – ver voor de nazi’s –  maar dat ze hun gevangenen, mannen, vrouwen en kinderen, zo onmenselijk behandelden, was niet eerder tot mij doorgedrongen. Of had ik verdrongen.

Maar de meest potsierlijke loot aan de holle boomstam van al die narcistische retoriek is voorlopig de Beierse premier Markus Söder die Beieren met een geheel eigen ruimtevaartprogramma wil opstoten in de vaart der volkeren. De man blijkt gek te zijn op Star Wars, een serie waar hij als kind niet op uit gekeken raakte en waarvan hij ook als volwassene nooit genoeg heeft gekregen. Hij kijkt nog elke dag. In zijn kelder bewaart hij ettelijke lichtzwaarden, het kolderieke wapentuig in de sterrenoorlog.

Een groot kind kortom, een dik Beiers kind dat niet alleen al vroeg worst leerde eten en bier drinken – allebei niet goed voor je geestelijke ontwikkeling – maar nu het hoge ambt dat hem is toebedeeld aangrijpt om nogal infantiele interstellaire dromen te verwezenlijken.

We zien tegenwoordig meer van deze geestelijk onvolgroeide leidersfiguren, ook in Nederland waar die Dijkhoff van de VVD serieus van mening is dat er wijken zijn waar mensen harder gestraft moeten worden dan in het Brabantse buitenplaatsje waar hij vandaan komt.

Andere provincialen zoals Baudet en Wilders blazen hun partijtje in dit carnavaleske dweilorkest krachtig mee en je vraagt je af wat er bij zulke mensen, hoog opgeleid en twee ervan zelfs gepromoveerd tot doctor in de rechten, is misgegaan.

Het is hun isolement. Het ontbreken van contact met de buitenwereld, nog steeds kinderen in hun jongenskamer thuis, onbekend met het duistere leven in de grote stad, geen ervaring met van die akelige mensen die zich anders kleden en anders praten dan jij, gespeend van elke natuurwetenschappelijke kennis, geen idee van techniek, niet aangeraakt door de kunst – hooguit wat doorsnee popmuziek – en beheerst door het verlangen naar vroeger, naar de tijd met papa en mama die als tweeverdieners het beste met je voor hadden áls je je papiertjes maar haalde en carrière maakte.

Waarom zie je onder de leiders bij overheden en bedrijven steeds minder de door de wol geverfde persoonlijkheden die altijd de boel draaiende houden. Omdat de media hen nooit laten opdraven als het om prangende kwesties gaat. Aanstellers, ijdeltuiten en nietsnutten, lieden met twee linker handen, partijpolitici dus, genieten de voorkeur. Politiek en media voeren voor ons constant dezelfde klucht op.

En wij maar lachen….

 

 

LEES VERDER
WKtS
6 OKTOBER 2018