Dagstukjes – 251
Hip, hop, hip, hop, hop,
op naar de coffeeshop
met je benevelde kop
HIPPIELIEDJE
Om acht uur ’s avonds kijk ik naar het NOS-Journaal. Oude gewoonte. Tot mijn goede voornemens behoorde dit jaar om niet meer te kijken, maar al gauw bleek dat ik te zwak.
Verslaafd?
Ik kijk, maar gotsammekrakepitte, wat een gekluns, elke avond weer.
Het lijkt erger te worden. Er is langzamerhand werkelijk niets meer wat deugt, de verslaggeving niet, de filmopnamen niet en het nieuws, ocherm, het nieuws al helemáál niet. Wát een willekeurige aaneenschakeling van faits divers die tot wereldnieuws worden verheven.
Gisteravond openden ze met een Nederlandse koffieshopbaas die uit een gevangenis in Thailand was ontslagen om in Nederland zijn straf te kunnen uitzitten.
Een in Thailand veroordeelde koffieshopbaas!
Ik vermoed dat de bijstand van twee bekende strafpleiters vooral de prioriteit van dit nieuws hebben bepaald.
Toen ik de volgende dag de uitzending opzocht om te checken of ik de guitige presentatie van Amber Brantsen wel goed begrepen had, gaven ze niet thuis. Geen beeld, wat ik ook deed. Hadden ze het item zelf maar gewist?
Ik vrees dat ik naar het Journaal zal blijven kijken, maar dit jaar toch vooral om me te amuseren met een vraag die me ook bij De Slimste Mens al bezig hield, hoeveel inteelt kan het medium televisie aan voordat het ophoudt een medium te zijn en alleen nog maar een gezellige soos voor Bekende Nederlanders is – members only?
LEES VERDER
17 JANUARI 2020
WKtS
