Doos Van Pandora

 

 

 

Het virus dat winstbejag heet

 

en redelijk afzijdige sector in het maatschappelijk-economisch bestel was tot nu toe, godzijdank, de kunst. Op dat terrein kon tot op zekere hoogte nog zonder berekening worden gespeeld. Maar ook musea en concertzalen worden al een paar jaar bedreigd door het virus dat winstbejag heet. Ook de Raad voor Cultuur, bedoeld om de kunst tegen de willekeur van het gezag te beschermen, is er door aangevreten.

Onherstelbaar, nu de Hilversumse apparatsjik Joop Daalmeijer voorzitter van dit adviesorgaan is geworden.

Afgaande op de oordelen van zijn raad kun je je afvragen wat erger is: een overheid die bepaalt wat kunst is, of dit geknoei, dat zoveel desinteresse, onkunde, afkeer, dedain en onbenul verraadt.

Burgemeester in oorlogstijd, zei de grappenmaker Daalmeijer, was hij niet.

Maar wat dan wel?

Een vertegenwoordiger van dat deel van Hilversum dat de afgelopen jaren de vaderlandse cultuur tot een zompig moeras van goorlapperij, vuiligheid, brutaliteit, zelfoverschatting en leugens heeft gemaakt. Alleen om het gewin.

Een schertsfiguur dus, die Daalmeijer, die het goed kon vinden met de liberale droogstoppel Zijlstra voor wie kunst louter een product is dat geld behoort op te leveren.

Die kruideniersmentaliteit – die niet anders is dan een gebrek aan fantasie – breekt de vaderlandse cultuur op, zoals eerder het onderwijs heeft mogen ondervinden.

 

 

 

WKtS
27 AUGUSTUS 2012

Karawane is een ‘Lautgedicht’ van Hugo Ball, een van de kunstenaars die dada bedachten…