RAOUL HAUSMANN, HOLZKOPF, 1918
Verbeter Je Taal Nog Meer – 46
je pleurt maar wat in de pan
als je koken kan
RIEKUS WASKOWSKY: AARS POETICA
k las in de krant dat de creativiteit onder jongeren in de Verenigde Staten sinds de jaren negentig is gedaald. Da’s niet mis. Hoe zou het in Nederland zijn? Moeten we ons zorgen maken?
Wie creativiteit belangrijk vindt, prijst zich gelukkig als hij er zich mee omringd weet.
Ik ben erdoor omringd dankzij m’n vrienden, uiteraard, maar ook dankzij die ene goeie krant die er nog is. Die vertelt mij het grotere verhaal, objectiever, laat me zien hoe het er voorstaat met de creativiteit in Nederland. Die informeert me over de manier waarop hoogopgeleiden in Den Haag ánderen de wet voorschrijven op gebieden waar ze geen moer verstand van hebben. Het onderwijs bijvoorbeeld, of de informatietechnologie, of het bouwen van bruggen, of De Verwarde Man.
Creativiteit is geen intelligentie. Het is meer. Een creatief mens schépt, anders gezegd máákt iets, lost een probleem op dat anderen alleen maar kunnen constateren.
Doorgaans slagen kranten, radio en vooral de televisie erin om ’s mensen scheppingskracht zorgvuldig voor ons verborgen te houden. Creativiteit heeft de gedaante aangenomen van creatief zakkenvullen, kansen creëren op het voetbalveld of de creatieve zelfverafgoding van deze of gene Bekende Nietsnut.
Maar de kunst dan, meneer Sonnenberg? De media lichten ons toch ook in over de kunst, bij uitstek het terrein van spel, fantasie, verbeelding en creativiteit?
Ja, zeker, ze informeren ons óver kunst, maar de kunst zelf laten ze meer en meer verzuipen in het geëmmer dat ook de Haagse politiek verziekt. Gezeur over bijzaken.
Wanneer lees je nog een ahum… diepgravende kritiek? Een inhoudelijk oordeel, bezield en intelligent tegelijk? Creatief als het ware. Nou?
Onze creativiteit raakt steeds verder uit beeld naarmate ideologisch opgewonden groepjes en eenlingen meer en meer hun riedeltje in de media kunnen afdraaien. Dat is geen vrijblijvende constatering. Dat doet de taal én de werkelijkheid geweld aan.
Witte leidinggevenden, transmannen, transvrouwen, ceo’s, ngo’s, nazaten van slaven die tot slaaf gemaakten moeten heten, genderneutrale winkelketens.
Het houdt niet op. Iedereen die al of niet terecht de botte bijl hanteert, mag ons, boompjes in de wind, omhakken.
Ik vrees dat we de komende jaren De Verwarde Man steeds vaker zullen tegenkomen.
LEES VERDER
WKtS
18 AUGUSTUS 2018
DE VOLKSKNAR
PS
De in Wenen geboren Raoul Hausmann – 1886-1971 – hoorde bij de beweging in het toenmalige geestelijk leven die zich dada noemde. Hij was er de theoreticus van, ‘dadasoof’ in zijn bewoording. ‘De dadaïst,’ heeft hij eens gezegd, ‘haat de domheid en houdt van onzin.’
