TEN KATE MARKT AMSTERDAM
Dagstukjes – 30
In tijden van nood leer je je vrienden kennen. Tjonge wat was ik blij dat standvastige leiders als Hennis-Plasschaert, Plasterk, Asscher en Opstelten ons het gevaar zo treffend schetsten.
De binnenlandse veiligheidsdienst had werkelijk niets nagelaten om ons schrik aan te jagen. Het liep mij dun door de broek, echt. Overal ontwaarde ik jihadstrijders. Met ware doodsverachting kocht ik nog net een paar islamitische lekkernijen op de Ten Katemarkt en dook toen ook de schuilkelder in.
Iedereen was bang.
Zelfs Bas Heyne, die elke zaterdag in de NRC toch de duvel en zijn ouwe moer trotseert.
Wat een opluchting was het daarom toen Opstelten ’s avonds in het Journaal bromde dat we niet bang hoefden te zijn. Hij zei nog net niet: Gaat u maar rustig slapen, hij is een VVD’er. Hij zei: Het is buitenshuis altijd levensgevaarlijk, maar u kunt natuurlijk normaal uw sportclubs, sociëteiten en restaurants blijven bezoeken.
Normaal?
Voor een VVD’er als Opstelten die met droge ogen kan aanzien hoe zijn spionnendienst een Afghaanse legertolk Nederland uitzet, is het leven onder alle omstandigheden normaal. De hele dag door op kantoor wat uit je nek kletsen. Na de koffie een stevige lunch, om vijf uur de borrel en dan naar je buitenhuis voor het diner om vervolgens in je zetel bij de open haard veilig in te dutten.
Normaal.
LEES VERDER
WKtS
27 SEPTEMBER 2014
