Dagstukjes – 148
Hoort wie klopt daar kinderen,
hoort wie klopt daar….
SINTERKLAASLIED
ol verwachting klopt mijn hart. Als een kind zo blij kijk ik uit naar Pakjesavond, 5 december. Heel oude herinneringen komen terug. Spanning, angst én plezier.
Al een paar jaar beweegt het Sinterklaasfeest zich voor mij en mijn vrouw – na een lange tijd van verwaarlozing – op het niveau van weleer. Door de kleinkinderen die nog geloofden, maar nu niet meer en daarom voortaan met de volwassenen meedoen. We zijn weer samen.
Sinterklaas zat en zit mij in het bloed. Ik had dan ook weinig begrip voor de zogenoemde zwartepietendiscussie die een paar jaar geleden losbarstte. Ik probeerde tegen het afschaffen van zwarte piet feitelijke argumenten in stelling te brengen., maar dat bleek zinloos. Gelovigen hebben geen baat bij de ratio. Het zij zo.
Onze officiële publieksmedia zullen zich naar aanleiding van alle onvrede die het Sinterklaasfeest door hun toedoen is gaan veroorzaken, of ze bij zulke rellen blind de kant van de dwarsliggers moeten kiezen of moeten blijven proberen iedereen zo objectief mogelijk op de hoogte te houden. Aan gelovige media hebben we niets. Ze zijn zachte heelmeesters… Er zijn altijd meer goedgelovigen die naïef als ze zijn onbewust veel moois vernielen dan kritische geesten die op goede gronden verbindende tradities in stand willen houden.
Wie ooit sinterklaasliedjes heeft gezongen en dat in de toekomst niet meer mag, zal ze eeuwig missen.
Dan klopt er iets niet meer.
LEES VERDER
4 DECEMBER 2017
WKtS
