Provincie of wat groter?

MET ZULKE IJDELTUITEN IS HET KWAAD KERSEN ETEN…

 

Dagstukjes – 142

 

ij thuiskomst van een reis naar Israël verbaasde mij de mediale kippendrift in Nederland. Was het zo erg? Ja, zo erg was het. Mijn ervaringen in het Heilige Land verbleekten erbij. Veel televisie-gedoe was van hetzelfde laken een pak – veel geschreeuw, weinig wol –  maar nieuwe vormen van krankzinnigheid vroegen de aandacht.

Neem nu zo’n Puigdemont.

Wat een narcist.

Met zulke ijdeltuiten, dacht ik toen tot me doordrong wat-ie op zijn geweten had, is het kwaad kersen eten. Het wordt onmogelijk om welk politiek probleem dan ook op te lossen. Door het puberale gedrag van zo’n man wordt een vraagstuk als de regionalisering in Europa een schertsvertoning terwijl er heel zinnig over te praten valt. Dat móet zelfs, vind ik. Het is van het allergrootste belang  je de vraag te stellen of de provincie waarin jij geboren en getogen bent van jou is of van anderen.

Het kan allebei, vind ik. De geschiedenis bewijst het. Je kunt heel goed Fries of Brabander of Amsterdammer én Nederlander én Europeaan zijn. Ook dan kun je gewoon je hamburgertje wegkanen bij de McDonald’s.

Dat kan óók in Catalonië al ben je Spanjaard én Europeaan en vind je je tapas – met een glas Rioja erbij – smakelijker dan een bord Amerikaans fastfood met cola.

Ik snap de tegenstelling niet.

 

 

 

LEES VERDER 
WKtS

1 NOVEMBER 2017