Zwaar beroep

VERSIERING AAN FRIESE BOERDERIJ 

Dagstukjes – 229

 

Maar de boer, hij ploegde voort…
J.W.F.WERUMEUS BUNING: BALLADE VAN DEN BOER

 

 

 

Net als veel leeftijdgenoten ging ik op mijn achttiende werken. Ik hield het tot mijn tweeënzestigste vol. Een zwaar beroep? Zeker, ik ging er bijna aan onderdoor. Ik beluister daarom met meer dan gewone aandacht de gesprekken over het vaderlandse AOW-stelsel. Ik verbaas me over de nadruk die door de vakbonden – en de media – op het ‘zware beroep’ gelegd wordt.

Wat is dat, een zwaar beroep?

Daar kun je lang over twisten, maar te definiëren valt het niet. Je kunt wél voor iedereen dezelfde arbeidsduur afspreken. Veertig jaar bijvoorbeeld. Dan is het voor de meeste werknemers mooi geweest.

Kost dat geld?

Misschien, maar daarvoor heb ik een oplossing die ik aan een vriendin te danken heb. Zij vertelde me dat ze al tien jaar een AOW-uitkering kreeg, maar dat niet wist. Haar man deed de financiën, óók de hare. Toen ze in verband met het naderende avondrood samen hun erfenis bespraken, bleek hij haar ouderdomsuitkering op een aparte rekening te hebben gezet. Zodoende wist ze dat ze een leuk sommetje had gespaard.

Ik vroeg er uiteraard niet naar en ben ook geen rekenaar, maar schatte haar AOW-kapitaal op zo’n 75.000 euro.

Ze was er heel blij mee geweest en had het geld meteen aan haar drie kleinkinderen overgemaakt.

Weet politiek Den Haag hoeveel rijkaards er in en buiten Nederland wonen die helemaal geen AOW nodig hebben? Ik zou zeggen: ontneem hun die subsidie als ze meer dan 75.000 euro per jaar aan pensioen incasseren. Je zou dat geld nuttiger kunnen besteden. Je zou het aan de pensioenfondsen kunnen geven die zo hun leden niet  hoeven te korten.

De VVD zal het wel weer niks vinden.

 

 

 

LEES VERDER
WKS
5 JUNI 2019

De Dagstukjes beginnen hier.