Gristelijk pamflet

FOTO WILLEM KUIPERS

Dagstukjes 201

 

r was bij Jinek veel te doen over een gristelijk pamflet uit Amerika. Aan het gezwets hield ik de indruk over dat niemand dit theologische tractaat had gelezen, terwijl nota bene een Nederlandse vertaling onderwerp van het gesprek was.

Bert Wagendorp, die ik ken als een goed journalist, had de verklaring wél gelezen. Hij steekt er in de Volkskrant de draak mee, maar de dominees die de zendbrief schreven, neemt hij serieus. Gebleken is dat zij in staat zijn hun volgelingen ertoe brengen politici als Donald Trump in het zadel te helpen. 

In Nederland, schrijft Bert, zal het zo’n vaart niet lopen. Wij zijn – gelukkig – geen Amerikanen.

Misschien is het mij veroorloofd hier een kleine kanttekening bij te plaatsen.

O, nee, Bert, zijn wij geen Amerikanen? Geloof je niet dat de meerderheid van de Nederlanders maar wat graag Amerikaan zou willen zijn?

Je kunt zeggen dat we daar te klein voor zijn en dat is ook zo – maar zie eens hoe ze hun best doen, met hun SUV’s, hun malls, hun koopgedrag, hun uitdossing en hun Amerikaanse kreten, oh, my god…

Kijk naar de ordinaire televisie-series waar ladingen schoolkinderen – en vooral tieners – aan verslaafd zijn. Kijk naar de volledig veramerikaniseerde reclame en beluister de dominante Amerikaanse muziekcultuur met haar effectbejag en die zwaar overschatte rappers.

Kijk naar de zorg en de geldzucht van sommige ziekenhuizen, naar de meedogenloze advocatenpraktijken op de Zuidas, naar de social media en de commerciële professionalisering van eten, drinken, opvoeding, onderwijs, media, sport, kunst en seks (met vooral veel Amerikaanse porno).

Kijk naar de hysterie rond hypes als me too, die de een na de ander uit Amerika overwaaien.

Zie hoe corruptie en misdaad zich op Amerikaans-maffiose wijze vervlechten met de staatsbureaucratie. Zie de uitholling van de rechtsstaat omdat ze bij politie en justitie nogal stoer Amerikaanse crime-series naspelen. Denk even aan de buschauffeur Teeven, Fred, die als crime-fighter jarenlang gemene zaak maakte met het geboefte.

Nee, Bert, het zou mij niet verbazen als Geert Wilders, wanneer het nóg slechter met hem gaat, op een ongristelijke dag het volk de vraag voorlegt of het meer of minder Amerikaan wil zijn – met SUV, gun en nóg meer knuffeldieren. Ik ben ervan overtuigd dat ze hun voorkeur massaal zullen uitschreeuwen – of op Facebook laten weten.  Ja, ik wil, yes, I do...

Gelukkig hou ik van Amerika. Al heel lang, al vanaf 1945, toen ik voor het eerst met mijn vader in zijn Chevrolet – een amerikáán – na vijf jaar oorlog een ritje mocht gaan maken. Helaas wilde de auto niet starten, hoe hard mijn vader ook aan de slinger zwengelde. Ik heb nog nooit iemand – zelfs geen Mof – zo hard God horen lasteren als mijn vader toen, op die mooie dag in mei kort na de Bevrijding….

Het zou een zegen zijn als Nederlandse media alle ideologische onzin waarin het eens zo voorbeeldige Amerika tegenwoordig grossiert, hier te lande zouden temperen met af en toe een scheutje aloude Europese – of zo u wilt Duitse – kritische Vernunft, een probaat middel tegen valse profeten.

 

 

LEES VERDER
WKtS
8 JANUARI 2018