ANONIEM STRAATBEELD IN AMSTERDAM
Dagstukjes – 299
Omdat ik zelf al heel, heel erg lang binair ben, verplaats ik me niet meer zo gemakkelijk in mannen en vrouwen die niet binair zijn, dat wil zeggen mannen en vrouwen die eruit zien als man, maar zich vrouw voelen – of omgekeerd.
Lastig.
Ik heb mezelf als man regelmatig op vrouwelijke gevoelens betrapt – ik las en genoot van poëzie, hield van smaakvolle kleding en had niet zoveel met van die mannelijke mannen die altijd wijdbeens zitten, graag op zichzelf stoffen, niet luisteren, in veel te grote auto’s rijden en over vrouwen – behalve over potten – praten alsof het speelballen zijn.
Ik heb er vaak over geschreven. Zo hoopte ik te leren aanvaarden dat ik waarschijnlijk nooit zo’n échte man zou worden, maar een vróuw werd ik ook niet. Wat dan wel? Die twijfel zeurt nog altijd zachtjes door.
Hij en zij
Lastig.
Maar deze twijfel (m/v) stimuleert me hoe dan ook om mee te denken over een manier van praten en schrijven die niemand, maar dan ook helemaal niemand, het gevoel geeft dat-ie buitengesloten wordt.
Hoe doe je dat? Freeks Staps, de hoofdredacteur van het Algemeen Nederlands Persbureau, weet het al, maar het lijkt me niet de aangewezen weg om zo’n mediamanager te volgen.
Ik denk dat ik, lang geleden als taalkundige opgeleid, beter zelf maar eens kan gaan zoeken naar een oplossing voor dat verdomde hij en zij, die twee voornaamwoorden die bewoners van het westelijk halfrond zo akelig in twee groepen verdelen.
Laten we die twee voornaamwoorden vervangen door fij, stel ik voor. Je schrijft en zegt dan: Fij loopt langs en groet fij. Maar nij of vij kan ook. Dan zeg je bijvoorbeeld: Nij belt aan en zegt dat nij eraan komt, nij moet de auto nog parkeren.
Vij kan ook. Vij maakte vij onbeschaamd avances. Kiest u maar.
Noam Chomsky
Leerkrachten en andere betrokkenen – leerlingen, ouders, werkgevers, journalisten, uitgevers, redacteuren, copywriters, schrijvers en dichters – geef ik in overweging om eens kennis te nemen van de pogingen die de geniale taalkundige Noam Chomsky in de vorige eeuw ondernam om de ingewikkelde systematiek van een levende taal met zijn transformationeel-generatieve grammatica zuiver rationeel te analyseren. Hij (vij, nij) kwam er niet uit. Maar Chomsky’s onderzoekingen toonden wel aan dat taal een veel en veel te ingewikkeld communicatiemiddel is om aan de eerste de beste woke – wakker geworden – mediamanager over te laten. Nij kan zich beter verdiepen in de praktische vraagstukken die niet-binairen in een binaire samenleving het hoofd moeten bieden. Welke? Wanneer? Hoe erg? Hoe te voorkomen of te verhelpen?
Lastig, maar daar hebben ze meer aan dan dat wij iedereen, ja, écht iedereen, óók onze al dan niet binaire nazaten tot in het derde en vierde geslacht, opzadelen met een uitzichtsloos taalkundig gepuzzel.
LEES VERDER
WKtS
23 OKTOBER 2021
TERUG NAAR DE VOORPAGINA
EERDER IN LOGBOEK VAN JULI
