Volksgericht

Dagstukjes – 305

 

O Stok en stut, die, geen verrader,
Maar ’s vrijdoms stut en Hollands Vader
Gestut hebt, op dat wreed schavot;
Toen hij voor ’t bloedig zwaard most knielen…
JOOST VAN DEN VONDEL

 

 

Wij gingen wandelen in het mooie Amstelpark dat in 1972 uit de Floriade ontstond. Dat kun je een halve eeuw later aan aanleg en allure nog zien.

Omdat ik als gevolg van een medische ingreep even niet al te ver kon lopen, noch fietsen, namen we de auto. Bij de ingang van het park parkeerde mijn vrouw haar peusjootje tussen twee reusachtige terreinwagens. Daarbij schampte ze een van de voertuigen. Voordat we konden uitstappen om de schade op te nemen, stond er al een vrouw met een hond krijsend op het portierraam te beuken.

‘Ik heb jullie nummer genoteerd, hoor,’ schreeuwde ze. En nog een keer: ‘Ik heb jullie nummer genoteerd, hoor.”

‘Ouwe lul’

Gealarmeerd kwamen juist gearriveerde automobilisten op het geschreeuw af. Krenkende opmerkingen waren niet van de lucht. ‘Ouwe lul’, hoorde ik, ‘fossiel’, en meer van zulke invectieven, bedoeld om ouderen hun leeftijd in te wrijven. Het zal de stok geweest die mij tot steun was, net als zijn ‘stokske’ op 13 mei 1619 Johan van Oldenbarnevelt tot stut was geweest toen hij er volgens Joost van den Vondel op het Binnenhof het schavot mee beklom om voor de ogen van het Haagse gepeupel te worden onthoofd.

Wat een agressie. Wat een haat. Wat een moordlust.

Inmiddels had ik het gewraakte vervoermiddel bekeken en gezien dat de schade erg meeviel. Die bovendien door de verzekering werd gedekt.

Coffee-to-go

Vanwaar dan dit volksgericht? Waar bemoeiden deze mensen zich mee? Wat maakte hen zo kwaad?

Je ziet het tegenwoordig meer en meer, vooral op de televisie. Die opgefoktheid, die hysterie.

Een uurtje wandelen in het Amstelpark zou deze natuurliefhebbers goed doen, maar ze lopen niet. Even naar de coffee-to-go en dan met beker en al de auto weer in.

Het was mij, daar, in dat mooie Amstelpark,  te moede alsof ik in een uitzending van De Rijdende Rechter was terechtgekomen. Dezelfde voor geen rede of relativering vatbare medemens, maar dit was live.

Ik vreesde voor mijn leven.

 

L E E S  V E R D E R
T E R U G  N A A R  D E   V O O R P A G I N A
W K  t  S
15  F E B R U A R I 2022

U I T   L O G B O E K   V A N   2 5  J A N U A R I   2022