Song Festival

 

Dagstukjes – 291

 

Nederland Nederland
denk ik trots
bijna alles is erger.
KEES STIP: SHOW-VINIST

 

 

 

Ik keek. Ik weet niet waarom. Niemand in mijn omgeving keek. Men had gezegd dat het een feest was voor de lhbtq+gemeenschap, maar zo’n gemeenschap ken ik niet. Ik ken alleen mensen en bovendien, wat deed het ertoe? Het ging toch om muziek?

Ik heb buren, familieleden, vrienden, vriendinnen en journalistieke collega’s die homoseksueel, lesbisch of transgender zijn, allemaal verstandige, nobele mensen die soms al jong uit de heteroseksuele boot werden geduwd, maar niemand van hen had gekeken. Ik wist wel dat ze elke zondagavond Podium Witteman inschakelden, dol als ze zijn op muziek, in al haar wonderbaarlijke, eigentijdse variaties, maar dit zangfeest hadden ze genegeerd.

Gay

Toen ik opmerkte dat dit televisiefestijn juist voor de lhbtq+gemeenschap bedoeld was, want gay, kreeg ik een milde golf gemoedsuitstortingen over me heen: van spot en zelfs hoongelach tot afschuw en medelijden. Heer, zij weten niet wat ze doen.

Commerciële kul, oordeelde er een. Verraad van de muziek, zei een ander.

Ik vroeg me af waarom aan deze genante vertoning dan zo krankzinnig veel aandacht was besteed, in serieuze kranten als de Volkskrant en de NRC even goed als op radio en tv.

Nihilisme

Misbruikten deze media de lhbtq+gemeenschap voor eigen gewin? Onthielden ze in hun bodemloze nihilisme deze kleurrijke doelgroep bewust de rijke verzameling muziek uit alle tijden en werelddelen die tegenwoordig voor iedereen overal en altijd beschikbaar is?

Ik schiet vol als ik denk aan al die klanken, van Claudio Monteverdi tot bij wijze van spreken de songs van de Nobelprijswinnaar Bob Dylan, die niet in namen, symfonieën, sonates, liederen of akkoorden te vatten zijn, maar in de loop van je leven je bloedsomloop, hartslag, gedachten, kortom je hele ziel en zaligheid zelfs onder de meest treurige omstandigheden in beweging wisten te houden.

Een godsgeschenk, dat de samenleving in toenemende mate negeert.

Nee, dan liever het geflits, gegil en geschetter van zo’n eigentijdse kermis die ik me als de hel herinner toen ik er met mijn kleinkinderen weleens heen moest.

 

 

TERUG NAAR DE VOORPAGINA
LEES VERDER
WKtS
EERDER OP 18 MEI 2021 IN LOGBOEK
BEWERKT 1 JUNI 2021