SAHRA WAGENKECHT
Sahra Wagenknecht
lijkt niet te stuiten
Maar onderwijl werd in beneden-lagen
ver van ’t mistroostig ras dat heerst op aard,
met smart ontvangen, en in pijn gebaard
de nieuwe kracht die ons omhoog zal dragen
HENRIËTTE ROLAND HOLST (1869-1952)
n Zwitserland wandelde ik uren in besneeuwde bossen die nog door geen mens betreden waren. Geen ree, das of gems waagde het zijn schuilplaats te verlaten.
Ik hoorde zacht ritselend de sneeuw vallen en moest aan Henriëtte Roland Holst denken.
Had zij niet – strijdbare socialist en gevoelige ziel die ze was – opgemerkt dat geen stilte van zoveel geluid vervuld is als de stilte van de natuur?
Thuisgekomen las ik in Der Spiegel een interview met Sahra Wagenknecht, de leidster van Die Linke in Duitsland.
Ik kende haar niet, zelfs niet van gezicht, terwijl ze toch heel vaak op de Duitse televisie is, maar toen ik het blad weglegde, onder de indruk van de antwoorden die ze op de goede vragen gegeven had – en nog eens naar haar portret keek – vroeg ik me af waarom we in de Nederlandse politiek niet zo’n vrouw als Sahra Wagenknecht hebben.
Haar naam hoeft geen beletsel te zijn, evenmin als het feit dat haar vader een Iraniër is, die na de scheiding van haar moeder spoorloos verdween, noch dat ze in de DDR opgroeide en daar niet mocht studeren omdat ze de voor middelbare scholieren verplichte militaire training lichamelijk niet aankon en zo vermagerde dat de gezagsdragers haar ervan verdachten in hongerstaking te zijn gegaan.
Ten slotte studeerde ze, na de val van de Muur, in Groningen en later aan de TU in Chemnitz waar ze in 2012 doctor in de economie werd, ook al een reden om haar als politica een warm hart toe te dragen. Zelfs in het land van Trump lezen studenten en intellectuelen haar – in het Engels vertaalde – boeken, zoals The Limits Of Choice: Saving Decisions And Basic Needs In Developed Countries.
Van geen linkse politicus in Nederland heb ik de laatste jaren zo duidelijk gehoord waar het in de huidige wereldpolitiek om gaat als uit de mond van Sahra Wagenknecht.
Eenvoudig samengevat: Bestrijd het kapitalisme in al zijn weerzinwekkende uitwassen en maak bedrijven weer de motoren van de economie. Ontneem de kapitalisten – en vooral de aandeelhouders – industrie en nijverheid en geef ze terug aan degenen die wérken voor hun geld en niet de godganse dag op hun krent zitten.
Opgewekt reisde ik met Sahra op mijn netvlies terug naar Nederland en zag op de televisie een debat tussen Rutte en Wilders.
WKtS
14 MAART 2017
