Rotzak

 

Dagstukjes – 136

 

O land van mest en mist, van vuilen, kouden regen, 
Doorsijperd stukske grond, vol killen dauw en damp,
Vol vuns, onpeilbaar slijk en ondoorwaadbre wegen, 
Vol jicht en parapluies, vol kiespijn en vol kramp!

P.A. DE GENESTET: BOUTADE

a (veel) regen kwam zonneschijn. Ik ging naar buiten en trof bij de glas- en papierbakken een doorwoelde vuilnisbelt aan. Aangevreten pizza’s, halfvolle patatbakjes, uitgeperste sinaasappels, wijn- en bierflessen, coffee-pads, make-upwatten, maandverband, poepluiers, ja zelfs, voor mij onbegrijpelijk, gebruikt wc-papier.

Eén blik was genoeg, nee, net niet om over mijn nek te gaan, maar om te zien welke rotzak hier zijn zooi voor de meeuwen had gedropt.

Ik haalde een bezem en ruimde op. Passerende buurtbewoners prezen me. ‘Dat u dat doet…!’  Met sommigen raakte ik in gesprek. ‘Ze’ moesten dit en ‘ze’ moesten dat. Maar waarom, wierp ik tegen, niet zélf even de boel opgeruimd? Het leven heeft, ook in de deftigste buurt van Amsterdam, nu eenmaal zijn nare kanten. Je kunt geen omelet bakken zonder eieren te breken.

Wel vroeg ik me mét mijn buren af wie deze rotstreek op zijn geweten had. Toch niet zo’n nette, hoogopgeleide, goed verdienende, te gek hippe medebewoner? 

19 SEPTEMBER 2017
WKtS
LEES VERDER