Pompoenen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Verbeter Je Taal Nog Meer – 7

 

edactie vecht tegen taalfouten,’ staat er boven een stuk van Annieke Kranenberg, de ombudsvrouw van de Volkskrant. Het klinkt krijgshaftig, maar is het ook waar? Ik geloof de ombudsvrouw. Ik heb veertig jaar bij kranten en een uitgeverij gewerkt en ken ’s mensen taalkundige feilbaarheid. Ik vraag me alleen af of ertegen vechten de juiste aanpak is.

Ik houd niet van medische metaforen, maar als het om taaldingetjes gaat moet je misschien eerder van psychopathologie spreken. Strijden helpt niet. Hooguit therapie. Maar nóg beter is het als kranten hun eindredacties versterken. Die eindredacties maken immers – samen met de lay-out – de krant.

Een eindredacteur doet meer dan fouten vlooien, hij werkt mee aan opbouw, samenhang en stijl van stukken en beïnvloedt zo in alle bescheidenheid het niveau van de krant. Heeft hij een stuk grondig gelezen en in orde bevonden, dan tuigt hij het op met koppen, tussenkoppen, citaten en intro’s.

In onze doorgedesignde kranten zijn deze versieringen gaan gedijen als pompoenen op een mesthoop. Het is te veel en er gaat dan ook veel mis. De tijd die een redacteur in dit opleuken steekt, kan hij niet aan het lezen en herlezen van stukken besteden. Nu werkt hij zich in de nesten en wordt alles haast – en slordigheid.

Het wreekt zich in gemelijke intro’s, willekeurige tussenkoppen en soms ronduit dwaze koppen. Een opvallend symptoom van deze werkwijze is het frequente gebruik van het vraagteken in koppen (en intro’s), ooit terecht verboden – want pure gemakzucht.

Een dieptepunt was onlangs, nota bene op de voorpagina van de Volkskrant, de kop: ‘Zal Hillary het ditmaal wél redden? – gevolgd door een tamelijk horkerig geschreven analyse waarin zoals te verwachten viel het raadsel alleen maar werd vergroot.

Sommige stukken moet een kritische eindredacteur, fouten of niet, helemaal niet willen plaatsen, zoals recent het verslag van een lezing door Joris Luyendijk onder de kop ‘Erasmus, Spinoza, Luyendijk.’ Dat ging, kort samengevat, helemaal nergens over.

Fouten zullen er gemaakt blijven worden. Het is mensenwerk, zoals Annieke Kranenberg zegt. Maar overbodige stukken kan de krant ons besparen. Scheelt weer in de hoeveelheid fouten.

 

 

 

LEES VERDER
WKtS
20 APRIL 2015

DE VOLKSKNAR