P.C.Hooft

 

 

 

 

 

 

Dagstukjes – 9

 

Andries, gy stoft op uyt-gelesen Boecken,
En segt, gy hebt uw kas en Camer vol.
So sijn uw kas, uw Camer en alle hoecken
Vol wijsheyd, maar uw hersens blijven hol.
J. VAN LODENSTEYN (1620-1677), UYT-GELESEN BOECKEN

 

 

Er moesten boeken weg. Twaalf dozen. Om en nabij de 600 stuks. De Kringloop in De Bilt wilde ze wel hebben.

Na een fikse sjouwpartij – twaalf dozen! – besloten we onszelf te belonen met een sober noenmaal in een rustig etablissement. We konden overal gaan zitten, maar niet op de plaats die we wilden. Die was gereserveerd voor ‘de boeken’.

De boeken? Die hadden we net weggebracht.

We waren nog niet van onze verbazing bekomen of er streek een zwart geklede heer aan de door ons gewenste tafel neer. Een ouderling. Gemeenteleden volgden hem, mannen en vrouwen op leeftijd die met tassen, rolkoffers en zelfs een scheepskist op een steekwagen eerbiedig in zijn nabijheid plaatsnamen. Ze waren niet van een zwartekousenkerk. Daarvoor waren sommige vrouwen te frivool opgesmukt en leken de mannen veelal van het soort dat zelfs op dit uur van de dag een mooi glas port niet versmaadt.

Een voor een mochten ze bij de ouderling komen. Hij bekeek, betastte en berook hun waar en riep dan: ‘De volgende,’ waarna het ritueel zich herhaalde. De man, zo werd ons en passant duidelijk, taxeerde boeken, oude boeken. Voor vijf euro per bezoeker.  In de tijd dat wij met smaak onze Van Dobben kroketten nuttigden, incasseerde hij een alleszins acceptabel uurloon van zo’n 250 euro voor..  ja, voor wat eigenlijk…?

De vraag prikkelde me evenzeer als de handelsgeest van de ouderling. Ik vroeg het een van zijn cliënten, een vrouw in witte rijbroek en laarzen, die bereidwillig haar koffertje opende en me haar schatten toonde. ik zag in één oogopslag dat zelfs De Slegte er geen stuiver voor zou geven.

Ik had met haar te doen. Het liefst zou ik haar die vijf euro hebben vergoed, maar ik zei slechts: Breng je boeken toch naar de Kringloop. Daar hebben ze er nog wat aan. Oude boeken zijn liefdadigheid geworden en allang geen handel meer. Misschien, zei ik, krijg je van de Kringloop wel een  boek terug dat je altijd al had willen hebben. Ze hebben álles.

Ik wist waar ik het over had want ik kreeg zelf van de Kringloop Granida van P.C.Hooft cadeau, een deel uit het Klassiek Letterkundig Pantheon, dat ik al lang wilde hebben. Ik kon mijn geluk niet op en begon, weer thuis, meteen te lezen…

Het vinnich straelen van de Son
Ontschuil ick in ’t bosschage;
Indien dit bosje clappen kon,
Wat melden ’t al vryage!

Twee eeuwen lang goud waard geweest. Nu niets meer.

Wat had ik het graag voor die ouderling en zijn clientèle getaxeerd…

 

 

 

LEES VERDER
WKtS
16 APRIL 2013