Logboek december 2020

 

TERUG NAAR DE VOORPAGINA
VOOR DE ANDERE MAANDEN ZIE HET OVERZICHT

 

Spelletjes

Bij de televisie zijn ze gek op spelletjes. Makkelijk vermaak. Wie wint er? Wie gaat er af als een gieter? Altijd spannend. Zelfs van ernstige aangelegenheden wordt in Hilversum een wedstrijd gemaakt. Welk land ligt vóór bij het inenten tegen corona? Welk land ligt achter? Nederland natuurlijk.  Ja, lachen, man. Zo wordt ook dit nieuws ‘leuk’. Niemand hoeft het serieus te nemen. Niemand hoeft zich af te vragen wat er zich in werkelijkheid afspeelt. Nu, voor een enkeling is dat wel duidelijk. Wéér faalt de rijksoverheid. En we weten ook hoe dat komt. Zoveel derderangs politici en beklemde Haagse bureaucraten praten beroepshalve – en dus in hún belang – mee over het beleid dat hun ‘overleg’ belangrijker wordt dan een eventueel ingrijpen. Het middel wordt doel. Daarom gaan ook ditmaal voor de zoveelste keer de reddingsboten te laat het water in.
3 0  D E C E M B E R

 

Verelendung

Bekijk de honderden vrachtwagens bij Dover en je hebt een beeld van de verkeersopstoppingen die ons de komende jaren te wachten staan, of Engeland nu meedoet of niet. Het vervoer van mensen, dieren en goederen wordt een steeds groter probleem. Iedereen die regelmatig met de auto door Europa reist, kent de overvolle snelwegen en de afgeladen parkeerplaatsen. Wat een treurnis.
Aan wie hebben we dit te danken? Niet aan de drie beroepschauffeurs die ik ken, uiterst fatsoenlijke en hoogst betrouwbare mannen. Ook niet aan die vrachtwagens. Mijn vader bouwde ze, vandaar. Maar aan wie dan wel?
Misschien kan die vraag in 2021 eindelijk eens op het hoogste Europese niveau gesteld worden. Dan kan het werken aan een oplossing beginnen.
Voorlopig lijkt een verbetering van het vervoer van mensen, dieren en goederen zonder files, hindernissen, dodelijke ongelukken en ernstige milieuschade nog ver weg.
Boven ons, in de goddeloze hemel van de communisten, stelt Karl Marx tevreden vast dat de Verelendung van de kapitalistische economie op de Europese wegen onstuitbaar voortdendert.
2 4  D E C E M B E R

 

Toeslagenaffaire

Ik lees over de thuispatiënt – als de dood dat ik zonder het te weten besmet ben – maar kom er niet uit. Alles kan een symptoom zijn. Hoesten, verstopte neus, pijn op de borst, koorts, u noemt het maar, maar wanneer álles een teken is, is niets het meer.
Zo word je geen spat wijzer. O, ja, je moet nog wel kunnen ruiken. Gelukkig, ik ruik nog alles en lees nog zonder bril. Maar daarmee worden deze door en door natte dagen er niet vrolijker op.
Misschien is de uitkomst van de Toeslagenaffaire een opsteker, dacht ik, maar o nee, nadat ik alles gehoord en gelezen had, verviel ik in een grondeloze somberheid. Wat een bedrog weer. De verantwoordelijke politici doen het voorkomen alsof ze de duizenden gedupeerden nu uit louter goedheid dertigduizend euro cadeau doen. Een presentje voor onder de kerstboom. Maar wacht even: een presentje? Het is hun eigen geld. Ze krijgen eindelijk terug wat de Belastingdienst hun ten onrechte heeft afgenomen.
Hoe noem je een dief die zijn buit aan de bestolene teruggeeft? Een weldoener? Of een doortrapte schurk?
Zalig Kerstmis.
En de engel zeide tot hen: Weest niet bevreesd, want zie, ik verkondig u grote blijdschap, die heel het volk zal ten deel vallen: U is heden de Heiland geboren, namelijk Christus, de Here, in de stad van David. En dit zij u het teken: Gij zult een kind vinden in doeken gewikkeld en liggende in een kribbe. En plotseling was er bij de engel een grote hemelse legermacht, die God loofde, zeggende: Ere zij God in den hoge, en vrede op aarde bij mensen des welbehagens.

2 3  D E C E M B E R

 

Eigen belang

Op mijn woonerf in Amsterdam is het al maanden stiller dan op het platteland waar boeren zelfs in de winter op hun brullende tractoren heen en weer scheuren.
Thuis hoor ik bijna geen straatlawaai meer. Steeds minder sinds de scholen in mijn omgeving dicht zijn, al is er altijd wel een puberende aterling die zo nodig een vuurwerkbom voor je deur moet laten ontploffen.
Je schrikt je kapot, alsof je in Syrië of Jemen bent, maar dit geluid is niet eens het geluid dat me het meest stoort. Wat me het meest stoort, is het geluid dat ik binnen hoor als allerlei verwaten nietsnutten op radio of televisie kenbaar maken dat ze overal tegen zijn. Zelfs tegen de gedragsvoorschriften die ons allemaal moeten behoeden voor een verdere expansie van de pandemie. In deze stemmingmakerij beluister ik een maatschappelijke tegenstelling die weliswaar van alle tijden is, maar ons niet eerder zo pijnlijk duidelijk maakte hoe groot de verschillen tussen groepen mensen in de maatschappij geworden zijn. Een heel grote groep lijkt zich zelfs onder de huidige omstandigheden geen moer aan te trekken van het algemeen belang. Voor hen telt alleen het eigen belang.
Ik heb er geen verklaring voor. Is het een gevolg van de onmiddellijke behoeftebevrediging die door velen als een recht wordt ervaren? Of geven we de schuld aan het onderwijs geven dat naar Amerikaans model zo op scoren is ingesteld dat er voor een brede algemene vorming geen ruimte meer is. Dor hout dat de vooruitgang blokkeert. De hoogopgeleiden die het vandaag de dag voor het zeggen hebben, vergaarden aan de universiteit vermoedelijk nog net voldoende kennis om hun carrière voortvarend in gang te zetten, maar te weinig om ons aller belang te kunnen behartigen.
1 8  D E C E M B E R

 

Kerst

Sinds Kerstmis geen christelijke feestdag meer is, maar een triomf van de commercie met haar reclame, marketing, public relations en meer van zulke volksverlakkerij is het feest – al vóór Sinterklaas – alomtegenwoordig.
De blijde boodschap die de media ons met een dol makende opgewektheid verkondigen is dat kerst, zoals zij het noemen, een hoogtepunt van familiale gezelligheid is, want, ja aan zulke gezelligheid verdienen zij, net als onze grootgrutters en andere uitbaters van ’s mensen gemelijke genotzucht, veel geld, heel veel geld. Het kan een slecht jaar zo maar goed maken.
Gezellig.
Kerst.
Die woorden alleen al.
Zum kotzen.
4  D E C E M B E R

   

Sinterklaas

Ik ga rijmen en pakjes maken. Klaas komt. We verheugen ons erop. Buitenshuis maken kranten, radio en televisie zich druk om Zwarte Piet, maar binnenshuis draait het om de Goedheiligman wiens wijze humor ook zaterdag weer zegenrijk op ons zal neerdalen.
Al jaren spannen commerciële dommekrachten zich in om Sint-Nicolaas in te ruilen voor de kerstman – ho, ho, ho – maar ik hoop dat aan deze opdringerige Amerikaanse kitsch mét Donald Trump een einde komt.
Dan kan  Zwarte Piet weer worden wie hij was. Geen zwarte Afrikaanse slaaf, maar een dienstbare Saraceense zoeaaf  die zijn bisschop op handen draagt en voor zichzelf alleen maar blije kinderen vraagt. 
1  D E C E M B E R