Verbeter Je Taal Nog Meer – 35
Ik zou zo graag dan Casanova wezen
of Don Quichotte of De Dikke Man
of iemand die een afschuw heeft van lezen,
maar daarentegen goed chaufferen kan.
C.J.KELK: HET RECHTE RUGJE
e strijd tussen de seksen wordt almaar boeiender.
We hebben sinds Adam en Eva een lange weg afgelegd, maar het einde is nog lang niet in zicht.
Ik ben nu 76 jaar man en mijn vrouw is nu 71 jaar… eh… vrouw. We weten dus van wanten.
Ik schroom dit op deze wijze kond te doen omdat leeftijdsdiscriminatie mij niet onbekend is. Maar nóg meer vrees ik ervan te worden beschuldigd de genderneutraliteit te schenden.
Ik ben geen man, mijn vrouw is geen vrouw. Wij zijn partner.
Onderzoek heeft mij inmiddels geleerd hoezeer wij achter de feiten aansjokken. Niet alleen de begrippen man en vrouw zijn in de ban gedaan, er zijn ook heel veel soorten homo sapiens bijgekomen. Behalve met kids en partners moeten we nu ook rekening houden met lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen, transgenders, transseksuelen, transmannen, queer, interseksuelen, aseksuelen en een restgroep die voorlopig met een + wordt aangeduid.
Afgelopen weekend konden we op de Gay pride in Amsterdam het hele palet bewonderen. Het was het feest van de LGBTQIA+, een groep die, voorspel ik u, zich sneller zal voortplanten dan de vergrijzende populatie der heteroseksuelen die met uitsterving wordt bedreigd.
Het zij zo.
Toch zit mij één ding dwars en dat is de druk die de overheid, genderhoogleraren en LGBTQIA+activisten op onze moedertaal uitoefenen.
Het gemeentebestuur van Amsterdam liet een hotemetoot al de oekase uitvaardigen dat we niet meer met ‘dames en heren’ aangesproken mogen worden. Voortaan is het ‘beste Amsterdammers’.
Ik zou zeggen, beste Amsterdammers, pik het niet.
Dat onze wereld verandert en we dit aan de taal merken, is een gegeven. Dat ons verleden zich in de taal heeft genesteld, eveneens. Als je in oude teksten een zwarte man een neger hoort noemen, of een zwarte vrouw een negerin, dan was dat toen voor Nederlandstaligen gewoon.
Dat wij het ánders gedaan zouden hebben, is een nobele gedachte, maar je maakt het verleden niet ongedaan door nu de taal te veranderen. Taalverandering laat zich niet afdwingen.
Hooguit tijdelijk.
Wie het dan toch probeert is daarom niet alleen dom en kortzichtig, maar vooral ook lelijk bezig.
Probeer maar eens een gedicht te schrijven met de rijmwoorden genderneutraliteit, LGBTQIA+, kids en partner.
LEES VERDER
WKtS
7 AUGUSTUS 2017
