Dagstukjes – 203
The future is not ours to see
DORIS DAY: QUE SERA SERA
n de NRC schrijft Tom-Jan Meeus wekelijks een stuk over Haagse politiek. Hij praat je bij over het reilen en zeilen op het Binnenhof. Deze week bezocht hij beroepshalve een spindoctor van de VVD. Bij de spindoctor – dat is iemand die liegt uit naam van z’n baas – zag Meeus een gedrukt exemplaar van het regeerakkoord liggen, Vertrouwen in de toekomst heet het. Er stak een rode bladwijzer uit bij de passage over het kinderpardon en toen schoot ik in de lach. Er stond namelijk: ‘... het kinderpardon blijft in haar huidige vorm gehandhaafd.‘
Voor de zoveelste keer kreeg ik een geval van de gevreesde haarziekte onder ogen en ja, dan moet ik even lachen.
De haarziekte is een kwaal die veel voorkomt in kringen van VVD-ers en andere embonpoints-met-vest. Zulke mensen voelen zich heel gewichtig. Juist als ze iets op papier moeten zetten. Dan schrijven ze haar als het zijn moet wezen. In hun oren klinkt dat zoveel deftiger, maar hoe je het ook wendt of keert – regels zijn regels – in de grammatica van het Nederlands ligt vast dat het kinderpardon onzijdig is en dus om het bezittelijk voornaamwoord zijn vraagt.
Voor mij wekt zulke taal weinig vertrouwen in de toekomst.
Ik hou m’n hart vast voor het kinderpardon.
LEES VERDER
WKtS
27 JANUARI 2019
