Gestapo

 

Dagstukjes – 144

 

an de bewoners van dit huis, stond er op de envelop. Meestal gooi ik zulke brieven meteen weg, maar ditmaal aarzelde ik. Ik rook onraad.

De vaderlandse ‘Veiligheidsdienst’ schreef mij dat in de week van 4 tot en met 8 december een monteur bij mij thuis een ‘relay’ zou komen plaatsen om mijn telefoon en computer te kunnen aftappen. Of er in die tijd maar iemand thuis kon zijn.

Ik schrok me rot. Het zou toch niet waar zijn? Ik had net de petitie tegen de ‘sleepwet’ ondertekend.

’s Avonds las ik in de NRC dat de brief een grap was. De organisatie Bits of Freedom had ons burgers wakker willen schudden.

Geslaagde actie, jongens. Maar willen jullie mij nooit meer zo laten schrikken? Voor mij en andere oorlogskinderen zit de angst voor de Gestapo er nog  goed in.

Mijn vrouw was blij dat ik alleen maar kwaad werd en niet – als veteraan van de veldartillerie – op zoek ging naar mijn karabijn.

 

 

 

LEES VERDER
WKtS
7 NOVEMBER 2017