Dagstukjes – 195
…En hoor naast me op de vaart het fijn gekras
Van schaatsen over ’t hol rinkelend ijs…
JOHAN ANDREAS DèR MOUW
op in de Volkskrant. Verlegen Roest is ‘killer’ op het ijs.
Killer op het ijs?
Mij liep het zweet doorgaans tappelings langs de rug als ik op de Jaap Edenbaan schaatste.
Maar goed, dat is een buitenbaan, geen subtropisch Thialf.
Je kwam er in de waterkoude winters van vroeger tot op het bot verkild aan en leefde pas op nadat je een paar rondjes had gereden.
Zijn we in een omgekeerde wereld terechtgekomen? In – zoals de Fransen zeggen – la vie à l’envers, het leven op z’n kop, titel en thema overigens van een hoogst indrukwekkende, diep-filosofische film uit 1964.
Akelig.
Roest komt in z’n auto zo opgewarmd aan dat hij eerst op het ijs moet afkoelen om te kunnen winnen.
Goed, maar dan is killer te weinig voor iemand die maar liefst drie afstanden wint. Dan was Roest niet killer dan zijn tegenstanders, dan was hij het kilst van allemaal.
Of hebben we weer eens te maken met een geval van ondoordacht journalistiek taalgebruik? Met het Amerikaanse woord ‘killer’ dat moordenaar betekent. Maar wie vermoordde de verlegen boerenknul Roest dan? Zo iemand is toch geen killer? Laat Yvon Jaspers het niet horen.
Met het woord killer belanden we pas echt in een omgekeerde wereld, een Amerikaanse, een wereld van wapentuig, geweld, agressie en dodelijke haat. Weten onze mediadienaren nog wel wat ze zeggen? Dat schaatsen is een sportieve aangelegenheid, jongens, sport weet je wel, fair play, zoals de Engelsen zeggen, spannend, maar geen thriller…..
In thrillers slaan ze killers in de boeien.
Of ze leggen ze om.
LEES VERDER
WKtS
5 NOVEMBER 2018
